Bamboozling India

Een grote familie, één huis, één kamer. Van klei of koeienpoep met een palmbladerendak. Dit is tegelijk je huiskamer, keuken en slaapkamer. Privacy of bezittingen heb je niet. Je huis staat tegen dat van je buren aan en je kan alles zien en horen wat zij doen. Zo leeft de gemiddelde Indiër, de een slechter in de slum; waar de huizen van een paar stokken, een plastikzakje en een touwtje zijn gemaakt, de ander beter. Dit is om een beeld te schetsen hoe het leven en de maatschappij in India is. De hele cultuur zit zo anders in elkaar, want als je bijvoorbeeld Nederlanders zo dicht op elkaar zou zetten, zouden ze elkaar binnen no time afmaken. Hier veranderen je buren in broers en zussen die je maar wat graag altijd helpt en zij jou. Mensen delen geluk en verdriet. Deze lijn kan je doortrekken naar de hele maatschappij in India. Waar je als voorbeeld met Christenen, Moslims en Hindoes vlak naast elkaar woont en elkaar respecteert en tolereert. In het verkeer is het een grote chaos en je word constant afgesneden. Er word in de rij constant voorgedrongen, als er überhaupt al een rij is. Waar in Nederland de mensen super gefrustreerd en haatdragend zouden worden is het in India heel normaal. De mensen hier zijn zo tolerant dat ze het met een glimlach accepteren en zelf gewoon meedoen aan “deze chaos”.
Ik heb me geen moment onveilig gevoeld in India en er is niks van mij gestolen. Je zou verwachten dat mensen die zo arm zijn toch een soort jaloezie na je dragen omdat je uit het rijke westen komt. Maar dit is niet zo want geluk, goeie naam en zelfrespect heeft hier bij de meeste mensen de prioriteit over geld, opleiding en status. Bovendien gelooft bijna iedereen hier in Karma. Dus India is in mijn ogen een super veilig en gastvrij land om te reizen.

De beste manier van reizen is lekker met de flow meegaan, een idee hebben waar je naar toe wilt, maar altijd bereid te zijn om totaal ergens anders heen te gaan. Zo was mijn plan om door te gaan naar Kerala, helemaal in het zuiden van India. Maar heb me over laten halen om mee te gaan naar Mandu in het midden van India door een Nederlands meisje, Marloes, die ook de meditatie cursus deed.

Mandu is klein dorpje, boven op een 20 vierkant kilometer bergplateau, met veel groen wat volstaat met Afghaanse architectuur. Zo vol dat de moskees en tempels aan het vervallen zijn en als schuur of wc worden gebruikt door de bevolking. Ook is dit absoluut geen toeristische plaats want er is helemaal niks in de wijde omtrek wat toeristen aantrekt, maar zeker één van de mooiste plaatsen in India in mijn ogen.
Om er te komen was wel een hele opgave na een dag in de local bus te hebben gezeten en te hebben overnacht in een random dorpje, kwamen we de volgende middag aan in Mandu. Gelukkig waren we helemaal zen van 10 dagen mediteren en kon niks, zelfs niet deze hel rit, de glimlach van mijn gezicht halen. Omdat het zo’n klein gebied is hebben we fietsen gehuurd. Eerst hebben we de mooiste en nog intacte gebouwen bekeken. Daarna wat het gebied verkent en wat wandelingetjes door de velden gemaakt met alle verlaten en half vergane tempels. Alle locals waren super vriendelijk en boden ons allemaal wat te eten aan van wat ze verbouwden, het zou me niks verbazen als wij de eerste westerlingen waren die wat rond verkenden daar. Maar vooral veel gechilld bijvoorbeeld boven op een verlaten moskee, lekker in het zonnetje drie uur ongestoord zitten met prachtig uitzicht.

Daarna door gegaan naar Omkareshwa met het openbaar vervoer wat inhield in 4 verschillende bussen volgepropt met Indiërs door alle kleine dorpjes heen. ’s Ochtends weg. In de middag een stop in Maheshwa voor een duikje een samosa en een chai. En ’s avonds aangekomen in Omkareshwa. Hier hadden we een geweldige kamer! Hij zou zo uit een avonturen boek kunnen komen. Een 600 jaar oud steen gebouw, wat slecht onderhouden is en overal verf van de muren af dwarrelt en planten uit de muur komen. Maar wel heel groot met als balkon een hele klif aan de rand van de rivier, zo’n 50 meter hoog. Het is een super heilige stad, ze noemen het ook wel mini-Varanasi. Met een belangrijke tempel waar je drukkend in de rij door heen moet en dan snel je offer moet afgeven en door moet lopen om van een priester een 5 seconden gebed te krijgen, waar je natuurlijk voor moet betalen. Want hoe je het ook went of keert is Hindoeïsme het meest geld geörenteerde geloof wat ik ooit ben tegengekomen. Al met al niet een hele speciale stad op de kamer na.

Daarna nog een dagje Pune en Nasik wat allebei niet heel speciaal was maar op de weg naar Goa toe. Nog een nachtje in de general class van de trein geslapen, omdat onze bus vertraging had, en we hierdoor onze sleeperclass trein hadden gemist. Ik had mijn reisplannen weer aangepast omdat ik nog een tournooi-serie wou spelen in Goa, alleen hierdoor wel helaas mijn vlucht naar Singapore miste. Maar zoals ik al zei moet je je altijd op elk moment van je reis kunnen aanpassen.

Nog twee nachtjes in Arambol, wat echt de hoofdstad van (bejaarde) hippies is. Niet echt speciaal dus. Mijn planning was 3 nachtjes te blijven maar toch nog maar een dagje naar Vagator gegaan wat toch een stuk leuker was.
Daarna door naar Panjim naar mijn vertrouwde 4-sterren hotel, voor 3 daagjes poker. Helaas dit keer niets gewonnen...
Nog twee dagen en één nacht Palolem beach, waar ik aan het begin van mijn reis bijna 3 weken zat, om India goed af te sluiten. Daarna de nachtbus naar Bengalore voor mijn vlucht naar Jakarta.

India is een geweldig land om te reizen met een geweldig cultureel erfgoed en prachtige natuur! Maar achteraf blijven toch de herinneringen van de aardige Indiërs en reizigers je het beste bij! Iedereen die ik tegen ben gekomen bedank, uit Nederland in India (de rest leest mijn blog toch niet), je weet wie je bent, bedankt voor de leuke tijd! ;-)

Ik zit nu in Indonesië, met pa en zus, en dus gaat de volgende update over Indonesië! Een spoiler; eerst bijna een week aan het strand gechilld en nu met de scooter ~5 daagjes het binnenland verkennen.

Dag boek.